อิบนุตัยมียะห์มิได้เป็นพวก มุญัซซิมะห์ มุชับบิฮะห์ หรือเป็นกาฟิร นอกรีด อย่างที่พวกหัวใจมีโรคกล่าวหา
อิมาม อิบนุตัยมียะห์- ร่อหิมะฮุลลอฮุตะอาลา – ได้กล่าวว่า :
يقول -رحمه الله-: «ليس في الخارج صفة لله يماثل بها صفةَ المخلوقِ، بل كلُّ ما يوصف به الرب تعالى فهو مخالفٌ بالحدّ والحقيقة لما يوصفُ به المخلوق أعظمُ مما يخالف المخلوقُ المخلوقَ، وإذا كان المخلوق مخالفًا بذاته وصفاته لبعض المخلوقاتِ في الحدّ والحقيقةِ، فمخالفة الخالق لكلّ مخلوقٍ في الحقيقة أعظمُ من مخالفة مخلوق فرض لأي مخلوق فرض، ولكنْ علمه ثبت له حقيقةُ العلم، ولقدرته حقيقةُ القدرة، ولكلامه حقيقةُ الكلام، كما ثبت لذاته حقيقةُ الذاتية، ولوجوده حقيقةُ الوجود، وهو أحقّ بأن تَثْبُتَ له صفات الكمال على الحقيقة من كل ما سواه . مجموع فتاوى 12/97
(ไม่มีคุณลักษณะหนึ่ง ลักษณะใดของอัลลอฮจะเสมอเหมือนคุณลักษณะของสิ่งถูกสร้างทั้งมวล แต่ทว่าทุกลักษณะที่ถูกสาธยายแด่พระองค์อัลลอฮนั้นล้วนแตกต่างทั้งขนาด ขอบเขตและตัวตนที่แท้จริงกับคุณลักษณะที่ถูกสาธยายแก่สิ่งถูกสร้าง(ความแตกต่างนี้)ยิ่งใหญ่กว่าความแตกต่างระหว่างสิ่งถูกสร้างด้วยกันเองอีกด้วย ในเมื่อสิ่งถูกสร้างนั้นยังแตกต่างกันเองทั้งขนาด ขอบเขต และความเป็นตัวตนที่แท้จริงของแต่ละสิ่ง ดังนั้นความแตกต่างของผู้สร้างย่อมต้องแตกต่างอย่างยิ่งใหญ่กว่าความแตกต่างของสิ่งถูกสร้างใดๆก็ตาม แต่ทว่าความรู้ของพระองค์นั้น(อัลอิลม)ถูกยืนยันแด่พระองค์ว่าคือรู้จริง ความเดชาสามารถของพระองค์นั้น(อัลกุดเราะห์)ถูกยืนยันแด่พระองค์ว่ามีความเดชาสามารถจริง พระดำรัสของพระองค์นั้น(อัลกะลาม)ถูกยืนยันแด่พระองค์ว่าทรงดำรัสจริง เฉกเช่นการยืนยันในตัวตนของพระองค์ว่าพระองค์อัลลอฮนั้นมีตัวตนอยู่จริง และการมีของพระองค์นั้นมีอยู่จริง และพระองค์นั้นคือผู้ที่เหมาะสมที่สุดแล้วที่จะถูกยืนยันด้วยคุณลักษณะอันสมบูรณ์ในต้วตนที่แท้จริงเหนือสิ่งใดๆอื่นจากพระองค์ ).(มัจมูอุลฟะตาวา เล่ม12 หน้าที่ 97)
ท่านยังกล่าวอีกว่า-
). وقال -أيضًا-: «وصفات الله تعالى لا تماثل صفاتِ العباد، فإنّ الله تعالى ليس كمثله شيء لا في ذاته، ولا صفاتِه، ولا أفعالِه »(مجموع فتاوى: (12/65)
(และบรรดาคุณลักษณะของอัลลอฮตะอาลานั้น ไม่เสมอเหมือนคุณลักษณะของบ่าวทั้งหลาย เพราะแท้จริงอัลลอฮตะอาลานั้น ไม่มีสิ่งหนึ่งสิ่งใด เสมอเหมือนกับพระองค์โดยเด็ดขาด ทั้งตัวตน คุณลักษณะต่างๆ การงานทั้งหลายของพระองค์) .(มัจมูอุลฟะตาวา เล่ม12 หน้าที่ 65)
-ท่านอิมามอิบนุตัยมียะห์ ใด้กล่าวถึงพวก มุชับบิฮ (พวกที่ให้อัลลอฮเหมือนมนุษย์ในเรื่องใดก็ตาม) ดังนี้ :
«ومَنْ جعل صفاتِ الخالق مثل صفات المخلوق فهو المشبِّه المُبطِل المذموم – منهاج السنة النبوية – لابن تيمية: (1/174
ผู้ใดก็ตามที่ทำให้คุณลักษณะของอัลลอฮเหมือนกับคุณลักษณะของสิ่งถูกสร้าง เขาผู้นั้นคือมุชับบิฮที่โป้ปด มดเท็จที่น่าตำหนิ (มินหาญุซซุนนะห์อันนะบะวียะห์ เล่ม1 หน้า 174)
: -ท่านยังกล่าวอีกว่า
«إنّ الله سبحانه مُنَزَّهٌ من أن يكون من جنسِ شيء من المخلوقات، لا أجسادَ الآدميين ولا أرواحَهم، ولا غيرَ ذلك من المخلوقات فإنَّه لو كان من جنس شيء من ذلك بحيث تكون حقيقتُه كحقيقتِه، لَلَزِم أن يجوز على كلٍّ منهما ما يجوز على الآخر، ويجب له ما يجبُ له، ويُمتنع عليه ما يُمتنع عليه، وهذا ممتنع لأنّه يستلزم أن يكون القديم الواجب الوجود بنفسه غير قديم واجب الوجود بنفسه، وأن يكون المخلوقُ الذي يُمتنع غناه يُمتنع افتقاره إلى الخالق، وأمثالُ ذلك من الأمور المتناقضة، والله تعالى نَزَّهَ نفسَه أن يكون له كفو أو مثل أو سمي أو ند -مجموع فتاوى» لابن تيمية: (5/271)، «بيان تلبيس الجهمية»: (1/620))
แท้จริงอัลลอฮตะอาลานั้น ทรงบริสุทธิ์ที่จะเป็นชนิดเดียวกันกับสิ่งหนึ่งสิ่งใดในสิ่งถูกสร้างทั้งมวล ไม่ว่าจะเรือนร่างของมนุษย์ วิญญาณของพวกเขาตลอดจนสิ่งใดๆก็ตาม เพราะถ้าหากอัลลอฮมาจากสิ่งเดียวกันกับสิ่งถูกสร้าง แสดงว่าอัลลอฮกับสิ่งถูกสร้างนั้นมีตัวตนที่แท้จริงเหมือนกัน ดังนั้นสิ่งใดที่เป็นไปได้ของอัลลอฮย่อมเป็นได้กับสิ่งถูกสร้าง สิ่งจำเป็นต่อพระองค์ก็ต้องจำเป็นต่อสิ่งต่างๆทีถูกสร้าง สิ่งที่ไม่สามารถเป็นได้กับพระองค์ก็ไม่สามารถเป็นได้กับสิ่งต่างๆเหล่านั้นที่ถูกสร้างเช่นกัน . เช่นนี้เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ เพราะผู้ทรงแรกเริ่มจำเป็นต้องมีอยู่ด้วยตัวพระองคฺ์เองนั้นกลายเป็นไม่ใช่ผู้ทรงแรกเริ่มไม่จำเป็นต้องมีอยู่ด้วยตัวพระองคฺ์เองเช่นกัน สิ่งถูกสร้างกลายเป็นว่าต้องพึ่งพาและไม่พึ่งพาต่อผู้สร้างในขณะเดียวกัน ตลอดจนประเด็นตัวอย่างอื่นๆที่ขัดแย้งในตัวของมันเอง และอัลลอฮ์ตะอาลานั้นทรงบริสุทธ์ที่จะมีสิ่งใดๆ เท่าเทียม เสมอเหมือน เทียบเคียงกับพระองค์ใด้. (ดู มัจมูอ เล่ม 5หน้า 271 บะยานุตัลบีซิลญะห์มียะห์ เล่ม 1 หน้า 620)