อิบนุตัยมียะฮฺ

อิบนุตัยมียะห์บอกเมาลิดทำได้จริงหรือ ? กรณีที่มีบางคนนำเสนอว่า ท่านชัยคุลอิสลาม อิบนุ ตัยมียะห์ ร่อฮิมะฮุลลอฮ์ ได้กล่าวไว้ว่า فتعظيم المولد، واتخاذه موسمًا، قد يفعله بعض الناس، ويكون له فيه أجر عظيم لحسن قصده، وتعظيمه لرسول الله صلى الله عليه وسلم، كما قدمته لك أنه يحسن من بعض الناس، ما يستقبح من المؤمن المسدد اقتضاء صراط المستقيم(2/ 125) “การให้ความสำคัญกับเมาลิดและยึดเป็นเทศกาลนั้น ก็อาจมีบางคนทำเช่นนั้นจริงๆ โดยที่เขา (อาจ) ได้รับรางวัลตอบแทนยิ่งใหญ่ด้วยเหตุแห่งเจตนาอันดีของเขา และด้วยการที่เขาให้เกียรติต่อท่านร่อซูลุลลอฮ์ ศ้อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม เหมือนอย่างที่ได้นำเสนอไปแล้วว่าบางสิ่งบางอย่างที่คน(ทั่วไป)เห็นว่ามันดี […]

บิดอะฮฺลำดับแรกๆ قال شيخ الإسلام ابن تيمية رحمه الله : “وكانت البدع الأولى مثل ” بدعة الخوارج ” إنما هي من سوء فهمهم للقرآن لم يقصدوا معارضته لكن فهموا منه ما لم يدل عليه فظنوا أنه يوجب تكفير أرباب الذنوب ; إذ كان المؤمن هو البر التقي . قالوا : فمن لم يكن برا تقيا فهو […]

ความรู้ 5 ประเภท มีอะไรบ้าง?ท่านชัยคุลอิสลาม อิบนุตัยมียะฮฺได้กล่าวว่าท่านยะห์ยา บุตรของ อัมมาร กล่าวว่า“ความรู้นั้นแบ่งเป็น 5 ประเภทด้วยกันดังนี้1.ความรู้ที่มีสถานะเทียบเท่ากับชีวิตในโลกนี้(ถ้าไม่มีความรู้ประเภทนี้ก็เหมือนคนไร้ชีวิต) คือ ความรู้เรื่องเตาฮีด2.ความรู้ที่มีสถานะเทียบเท่ากับแหล่งอาหารของศาสนา (ขาดไม่ได้ เพราะคนเราต้องกินอาหารฉันใด คนเราก็ขาดความรู้ประเภทนี้ไม่ได้ฉันนั้น) คือความรู้ที่เกี่ยวกับการพิจารณาความหมายของอัลกุรอานและหะดีษ3.ความรู้ที่มีสถานะเทียบเท่ายารักษาโรคของศาสนา คือ ความรู้ในเรื่องฟัตวา(การตัดสินและตอบปัญหาศาสนา) เมื่อมีประเด็นปัญหาเกิดขึ้นกับผู้คน แล้วเขาต้องการผู้ที่คลี่คลายและเยียวยาเขาให้หายข้องใจจากปัญหานั้น ดังที่อิบนุมัสอูดได้เคยกล่าวไว้4.ความรู้ที่มีสถานะเทียบเท่าโรคร้ายที่เกิดขึ้นในศาสนา คือความรู้ที่เกี่ยวกับคำพูดแปลกปลอมต่างๆ (เช่นตรรกะและปรัชญาต่างๆที่ค้านกับคำสอนอิสลาม)5.ความรู้ที่มีสถานะเทียบเท่าสิ่งที่มาสร้างความหายนะให้ศาสนา คือ ความรู้เรื่องไสยศาสตร์ และความรู้อื่นๆในทำนองนี้”จากตำรา มัจมัวะอฺ อัลฟะตาวา เล่มที่ 10 หน้าที่ 145-146# ข้อความในวงเล็บคือคำอธิบายเสริมจากเจ้าของเฟสนี้ #จาก facebook : อ.ยะห์ยา หัสการบัญชา العُلُومُ خَمْسَةٌقال شيخ الإسلام ابن تيمية -رحمه الله-:“قَالَ يَحْيَى بْنُ عَمَّارٍ: العُلُومُ خَمْسَةٌ:١- فَعِلمٌ هُوَ حَيَاةُ الدُّنْيَا.وَهُوَ […]

ท่านชัยคุลอิสลาม อิบนุ ตัยมียะฮฺได้กล่าวว่า :“และผู้ศรัทธา(มุอฺมิน)เมื่อกระทำความชั่วไปแล้ว เขาสามารถรอดพ้นจากบทลงโทษของการทำความชั่วนั้นด้วยสิ่งสิบประการดังนี้ หนึ่ง : ด้วยการกลับเนื้อกลับตัวสำนึกผิด แล้วอัลลอฮฺจะทรงยกโทษให้เขา เพราะผู้ที่กลับตัวสำนึกผิดจากการทำบาปก็เปรียบดังผู้ที่ไม่มีบาปติดตัวเลยสอง : หรือ ด้วยการขออภัยโทษต่ออัลลอฮฺแล้วพระองค์จะทรงยกโทษให้เขาสาม : หรือ ด้วยการทำความดีงามทั้งหลาย เพื่อที่มันจะช่วยลบล้างความผิดบาปต่างๆของเขา เพราะแท้จริงความดีงามจะขจัดความชั่วร้ายให้หมดไปสี่ : หรือ มีพี่น้องผู้ศรัทธาทั้งหลายช่วยขอดุอาและขออภัยโทษให้เขาทั้งในยามที่มีชีวิตอยู่และยามที่เสียชีวิตไปแล้วห้า : หรือ มีบรรดาพี่น้องมุสลิมได้อุทิศกุศลความดีของพวกเขาให้แก่ผู้ทำชั่วคนนั้น โดยที่อัลลอฮฺทรงให้ความดีเหล่านั้นมีคุณประโยชน์แก่เขา(กุศลความดีเหล่านั้นจะช่วยลบล้างความชั่วของผู้ทำความชั่ว)หก : หรือ ด้วยการได้รับความช่วยเหลือจากอัลลอฮฺโดยผ่านการวิงวอนขอจากท่านนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮฺ อลัยฮิ วะสัลลัมให้แก่เขา(ชะฟาอะฮฺ)เจ็ด : หรือ ด้วยการถูกอัลลอฮฺทดสอบด้วยบททดสอบอันยากลำบากทั้งหลายในโลกนี้ เพื่อที่ความผิดบาปของเขาจะได้ถูกลบล้างด้วยบททดสอบเหล่านั้นแปด : หรือ ด้วยการถูกอัลลอฮฺทดทสอบด้วยบททดสอบอันยากลำบากทั้งหลายในหลุมศพ เพื่อที่ความผิดบาปของเขาจะได้ถูกลบล้างด้วยบททดสอบเหล่านั้นเก้า : หรือ ด้วยการถูกอัลลอฮฺทดสอบด้วยบททดสอบอันน่าสะพรึงกลัวขณะรอรับการพิพากษาในวันกิยามะฮฺ เพื่อที่ความผิดบาปของเขาจะได้ถูกลบล้างด้วยบททดสอบเหล่านั้นสิบ : หรือ ด้วยการได้รับความเมตตาจากอัลลอฮฺพระผู้ทรงเมตตาสูงสุดยิ่งกว่าผู้ใด(เพื่อที่ความผิดบาปของเขาจะได้รับการให้อภัยจากพระองค์) ดังนั้น…ใครก็ตามที่พลาดโอกาสโดยไม่ได้กระทำหรือไม่ได้รับสิ่งใดสิ่งหนึ่งจากสิ่งสิบประการเหล่านี้ เขาก็อย่าได้โทษหรือตำหนิใครนอกจากตัวเขาเอง”อ้างอิงจาก มัจมัวะอฺ อัลฟะตาวา ของชัยคุลอิสลาม อิบนุ ตัยมียะฮฺ เล่มที่ 10 […]

อิบนุตัยมียะห์มิได้เป็นพวก มุญัซซิมะห์ มุชับบิฮะห์ หรือเป็นกาฟิร นอกรีด อย่างที่พวกหัวใจมีโรคกล่าวหา อิมาม อิบนุตัยมียะห์- ร่อหิมะฮุลลอฮุตะอาลา – ได้กล่าวว่า :يقول -رحمه الله-: «ليس في الخارج صفة لله يماثل بها صفةَ المخلوقِ، بل كلُّ ما يوصف به الرب تعالى فهو مخالفٌ بالحدّ والحقيقة لما يوصفُ به المخلوق أعظمُ مما يخالف المخلوقُ المخلوقَ، وإذا كان المخلوق مخالفًا بذاته وصفاته لبعض المخلوقاتِ في الحدّ والحقيقةِ، فمخالفة […]

เหตุผลที่ความรักปรองดองกันในหมู่ผู้ที่ยึดมั่นวิถีแห่งสลัฟนั้นยิ่งใหญ่โดย อ.ยะห์ยา หัสการบัญชา 1. ความรักประเภทนี้ไม่สามารถถูกล้มล้างด้วยแนวคิดแบบเล่นพรรคเล่นพวก เพราะความรักประเภทนี้พร้อมจะยืนหยัดอยู่บนความถูกต้องแม้จะมีพวกน้อย หรือเพียงลำพังก็ตาม.2. ความรักประเภทนี้ผลประโยชน์ที่หอมหวนเย้ายวนใจไม่สามารถหลอกลวงหรือซื้อได้ เพราะความรักประเภทนี้คำนึงถึงผลประโยชน์ในโลกหน้าเป็นสำคัญ และมีความสุขกับปัจจัยหะลาลที่ได้รับแม้จะน้อยนิด.3. ความรักประเภทนี้ไม่คำนึงว่าคุณสังกัดองค์กรใด หรือจบจากสถาบันไหน เพราะความรักประเภทนี้คำนึงว่าคุณยึดมั่นแนวทางใดเป็นสิ่งสำคัญสูงสุด.4. ความรักประเภทนี้ไม่คล้อยตามกระแสสังคมที่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา เพราะความรักประเภทนี้ตั้งตระหง่านและยืนหยัดอยู่ในแนวทางและวิถีที่มั่นคงไม่แปรผัน แม้ว่าจะผ่านไปกี่ยุคกี่สมัย หรือไม่ว่าจะไปอยู่ที่ใดก็ตามในโลกใบนี้.5. ความรักประเภทนี้ไม่สุดโต่งหรือหย่อนยานเพราะความรักประเภทนี้ตั้งอยู่บนความเป็นกลางตามที่ท่านนบีและชาวสลัฟได้เป็นแบบอย่างไว้ เพราะความเป็นกลางที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่ใครหน้าไหนเป็นผู้กำหนด เว้นแต่เป็นแนวทางและคำสอนของอัลลอฮฺและเราะสูลฯที่ได้กำหนดไว้.6. ความรักประเภทนี้จะไม่นำพาไปสู่การแตกแยกกัน เพราะความรักประเภทนี้ผลักดันให้รักและสามัคคีกันบนความถูกต้อง แต่ถ้าหากต้องแตกหักกับผู้ที่ดื้อดึงและจมปลักอยู่กับความหลงผิด ก็เป็นการแตกในแบบที่ถูกต้อง ไม่ใช่เป็นการแตกแยกในเรื่องที่มักง่ายหรือค้านกับแนวทางอันถูกต้อง.7. ความรักประเภทนี้ไม่รักและโกรธเกลียดใครเพราะผลประโยชน์หรือเหตุผลที่ไร้ค่า และไม่ให้ท้ายคนทำผิด หรือขัดขวางคนทำดี เพราะความรักประเภทนี้สอนให้รักกันเพื่ออัลลอฮฺ โกรธเกลียดกันเพื่ออัลลอฮฺ เป็นสิ่งสำคัญสูงสุด.8. ความรักประเภทนี้ไม่ใช่ความรักที่ได้มาแบบมักง่าย หรือฉาบฉวย ไม่ใช่ความรักที่ใครก็สามารถอ้างได้ เพราะบทพิสูจน์ความรักประเภทนี้ดูที่การปฏิบัติและวิถีที่ดำเนิน ไม่ใช่เพียงคำอวดอ้างลอยลมเท่านั้น.9. ความรักประเภทนี้ไม่นำพาไปสู่ความคลั่งใคล้หลงใหลในตัวบุคคลใดบุคคลหนึ่งจนเกินขอบเขต เพราะความรักประเภทนี้จะสอนให้รู้ว่าจะต้องรักอัลลอฮฺและเราะสูลของพระองค์เหนือกว่าคนอื่นใด ซึ่งจะทำให้เขารู้และเข้าใจว่าการรักใครเกินเลยขอบเขตในนั้นมันคือความหลงและความคลั่งใคล้ ไม่ใช่ความรักที่แท้จริง และมันคือความรู้สึกที่ผลักดันให้คนๆหนึ่งพร้อมจะหลงไปกับคนที่เขารักในทุกๆเรื่อง เพราะเขายึดเอาตัวบุคคลที่เขารักเป็นที่ตั้ง จนลืมไปว่าเขาจะต้องรักอัลลอฮฺและเราะสูลฯเหนืออื่นใด.10. ความรักประเภทนี้จะนำไปสู่ความสำเร็จที่แท้จริงทั้งในโลกนี้และโลกหน้า เพราะเป็นความรักที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานของการให้เอกภาพต่ออัลลอฮฺอย่างถูกต้องแท้จริง เป็นความรักที่หล่อมหลอมหัวใจคนมากมายให้เป็นหนึ่งเดียวบนพื้นฐานของสัจธรรมความจริง เป็นความรักประเภทเดียวที่จะแก้ปัญหาความแตกแยกและสร้างสันติสุขให้เกิดขึ้นแก่ประชาชาตินี้ได้ อย่างแท้จริง.-20/11/2017-